brudnopis

Każdego mola książkowego prędzej czy później czeka moment, kiedy będzie musiał uszczuplić swoje zbiory. Czy

Po opowieści o wampirach zawartej w filmie Tylko kochankowie przeżyją, Jim Jarmusch sięgnął do bestiariusza

Dziewiąty film w dorobku Quentina Tarantino wzbudzał sensację już od pierwszych wzmianek na jego temat. Reżyser miał nakręcić film o „rodzinie” Charlesa Mansona i zamordowaniu przez nich żony Romana Polańskiego, dwudziestosześcioletniej Sharon Tate, będącej w dziewiątym miesiącu ciąży. Zważywszy na wcześniejszy dorobek lubiącego się w ekranowej masakrze reżysera, trudno było się spodziewać, że zachowa dokumentalną wierność historii, a przy okazji pytaniem otwartym pozostawało, czy zrobi film taktownie. W końcu rodzina Tate i Polański wciąż żyją…

Byłam podekscytowana wystawą Mariny Abramović już od chwili, gdy usłyszałam, że ma być pokazana w toruńskim Centrum Sztuki Współczesnej „Znaki czasu”. Udało mi się odwiedzić ją dwukrotnie. Za pierwszym razem oglądałam w wielkiej ekscytacji, za drugim razem pojawiła się już bardziej krytyczna refleksja.

Sezon oscarowy w pełni. Niedługo poznamy laureatów tej najważniejszej nagrody świata filmowego. Green Book nie prowadzi co prawda w kategorii największej ilości nominacji, ale ma ich za to pięć w najważniejszych kategoriach – najlepszy film, najlepszy aktor pierwszoplanowy, najlepszy aktor drugoplanowy, najlepszy scenariusz oryginalny i najlepszy montaż. I rzeczywiście – wszystkie składniki kina oscarowego są tu obecne: problematyka społeczna (rasizm), poświęcenie aktorów dla roli (Viggo Mortensen musiał sporo przytyć, a Mahershala Ali nauczyć się grać na fortepianie), jest dobry scenariusz, piękne zdjęcia i muzyka. Ile nominacji zamieni się w statuetki dowiemy się pod koniec lutego.

Seks i krew to najlepiej sprzedające się rzeczy. I choć dwa ostatnie filmy Larsa von Triera biorą sobie kolejno na tapetę właśnie te tematy, to zarówno Nimfomanka, jak i Dom, który zbudował Jack, nie są filmami dla mas. Nie tylko dlatego, że są to filmy dla widzów dorosłych. Przede wszystkim były dystrybuowane w kinach studyjnych.

Jestem kolejną osobą, która chce subiektywnie przedstawiać swoje zainteresowania związane z różnymi dziedzinami kultury. A tę można rozumieć szeroko. Na moim blogu znajdą się więc recenzje przeczytanych książek, obejrzanych filmów, czy odwiedzonych wystaw, teksty związane z tym wszystkim, ale też to, co mi się wydaje na temat otaczającego nas świata. Będzie też o moich podróżach.